Zaterdag 27 april klonk het startschot van de Mattenschippersrace 2019 in de kop van Overijssel. Over een afstand van ruim 40 kilometer wordt geheel op zeil- en spierkracht geracet van de start in Blokzijl, via Zwartsluis tot de finish wederom in Blokzijl. De zware klasse start om 8:00 uur, de lichte klasse om 9:45 uur en tot slot de IFKS-klasse om 10:00 uur. De eerste die over de finish komt is de winnaar van de trofee, een vaarboom van 1,5 meter.
Gezien de weersvoorspelling, vooral de windrichting is bepalend, wordt deze editie met de klok mee gevaren. Samen met de Tiid Sil’t Leare en de Eenvoud vormen wij de IFKS-klasse. Voor ons is het dus zaak om, naast de onderlinge strijd, de andere klassen in te halen. Zij hebben tot wel 2 uur voorsprong, maar de ervaring leert dat het ter hoogte van de finish dit verschil verdwenen is voor de snelste schepen van iedere klasse.
Direct bij de start gaat het zeil omhoog en stuiven we met z’n drieën richting het Giethoornse meer. Tot aan het pondje bij Jonen is het voor ons bezeild en de eerste (laatste) schepen van de lichte klasse hebben we reeds ingehaald. Vanaf daar is het tegen de wind in en kiezen we ervoor om de jaagploeg op de wal te zetten. Met 5 mensen jagend op de wal en 5 bomend op het schip knokken we ons naar de Walengracht, waar iedereen weer aan boord springt en het zeil omhoog kan.
Vanaf daar spuiten we de Beulakerwijde over naar de Blauwe Handbrug, waar we op grootzeil, ondersteund door een paar bomen doorheen gaan. Van daar zeilen we de Belterwijde naar de Beukersgracht. Daar gaat de jaagploeg weer aan wal, maar we laten het zeil staan. We racen richting de sluis, waar de neutralisatie in zal gaan. Daar waar zeilen lukt, moet de jaagploeg sprinten om het schip bij te benen. Vlak achter de Eenvoud komen we aan bij de sluis, waar ook de staart van de zware klasse ligt.
Na de sluis en de neutralisatie gaat het pal tegen de wind in. We kiezen er voor om de mast te strijken en te gaan jagen. In Zwartsluis bomen we de haven in om daar aan te leggen en de mat op te pikken. We varen af, zetten de mast weer omhoog en zeilen verder. Met een creatieve uitwijkmanoeuvre maken we ruimte voor een binnenvaarder die achterop komt. als we de brug door zijn, gaan we al kruisend richting het Zwarte Meer.
Daar waait het stevig en van tijd tot tijd zijn er verraderlijke vlagen. Met een knik in de schoot stormen we op de brug van Kadoelen af. Deze draait geweldig goed getimed en dus kunnen we er op zeil doorheen. In de luwte van het Kadoelermeer lukt het aanvankelijk nog om te zeilen, maar uiteindelijk maakt de jaagploeg weer zijn opwachting. Inmiddels is de Eenvoud stukje bij beetje op ons uitgelopen en zit de Tiid Sil’t Leare ons op de hielen. Daarvoor vaart nog het laatste schip uit de zware klasse, de Dageraad.
Het laatste stuk, via de brug van Vollenhove, is bezeild. De jaagploeg is inmiddels aan boord, maar we worden nog wel getrakteerd o[ een hagelbui. Als we in de haven aankomen, komt de zon door. De Eenvoud heeft de Dageraad nog weten in te halen en wint de wedstrijd. De Dageraad is tweede en wij worden derde. Met z’n tienen hebben we er hard voor moeten knokken en we zijn zeer tevreden met het resultaat.
Iedereen enorm bedankt voor het mogelijk maken van dit spektakel, wij hebben genoten!
Skûtsje Verwisseling 